Wat mijn dochter mij spiegelt

Je hoort het steeds vaker…mensen die in een burn-out terecht komen. Misschien ben jij er wel een van. Maar liefst 16% van de werknemers meldt jaarlijks burn-outklachten. Bij ondernemers is dit percentage lager. Ben je hooggevoelig (wat 1 op de 5 mensen is) dan is de kans dat je een burn-out krijgt zelfs groter. Naast dat je meer dan gemiddeld prikkels binnenkrijgt, ben je ook nog eens sterk gericht op de buitenwereld. En die eindeloze stroom aan gedachten maakt het er ook niet rustiger op.

Egoïstisch

Geloof me, ik weet hoe vervelend dat kan zijn. Je bent vooral bezig met het tevredenstellen van anderen en wat jij vindt of voelt, daar ga je voor het gemak aan voorbij. Maar als iemand anders wel voor zichzelf kiest, dan irriteert het je. Je vindt diegene ‘egoïstisch’, maar eigenlijk ben je gewoon jaloers dat jij niet zo voor jezelf durft op te komen. Iets met spiegels ;-).

Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik niet écht was, hoe ik me gedroeg. Vanuit mijn kleine teen voelde ik dat ik anders was dan dat ik iedere dag liet zien. Ik had vaak het gevoel dat ik een rol speelde. Een rol die vooral gericht was op het plezieren van anderen behalve mezelf. Ik verschuilde me achter regels en richtlijnen, want dat was lekker veilig. Altijd iets om op terug te vallen. Nu merk ik juist dat regels me steeds meer en meer beperken.

Schreeuw om gehoord te worden

Ergens bleef er een stem in mij schreeuwen die gehoord wilde worden. Een stem die gedurende de jaren dieper en dieper was weggestopt. Ik ben daarbij gecoacht, maar ook dat bleef ervoor zorgen dat ik die stem bleef horen. Nu moet je niet denken dat ik schizofreen ben of zo, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel. Ik had het gevoel dat ik niet was, of in ieder geval niet liet zien, wie ik echt ben.

Dit fascineerde mij enorm. Vooral onze dochter houdt mij een spiegel voor. Zij is, net als de meeste meisjes denk ik, ontzettend pittig. Zij laat merken wat ze wil en vooral ook wat ze niet wil. Het maakte haar, toen ze wat jonger was, niet uit of dit in de supermarkt is of een chique restaurant. De hele wereld draait om haar. En haar wil is wet, althans dat denkt ze.

‘Ik wil het, ik wil het, ik wil het’

Vooral mijn vader moet altijd om haar lachen ‘Net zoals jij vroeger was’ zegt hij dan lachend. ‘Alleen jij was nog veel erger.’ Vroeger schopte ik de gaten in de deuren als ik mijn zin niet kreeg. Ik kan me die momenten ook nog precies herinneren. Maar nu…als ik dit wel eens deel met anderen, beginnen ze te lachen en herkennen ze mij daar helemaal niet in. Ik ben de zachtaardige Anja die nooit boos is. Mijn man denkt daar overigens iets anders over.

Ineens viel bij mij het kwartje. Dat was het…het stemmetje dat ik hoorde, was MIJN authentieke stem. De stem die gewoon zin had om soms een gat in de deur te schoppen of een glas tegen de muur kapot te gooien, net als vroeger. Om gewoon mijn irritaties en frustraties te uiten. Ik had mezelf ergens gedurende mijn ontwikkeling aangeleerd mijn gevoel op te kroppen en maar te lachen en ‘ja’ te knikken.

En nu…nu vliegen hier wekelijks de glazen tegen de muur…Nee hoor, grapje. Maar nu roept de stem veel minder hard. Omdat ik nu weet wat ik al die tijd heb gehoord en ik weet ook waarom ik mezelf een ‘houding’ heb aangemeten. Ik zeg nu veel vaker wat ik vind, en weet je wat…mensen vinden me nog steeds aardig. En als dat niet is, is dat ook prima. Het klinkt misschien raar, maar ik voel me nu thuis in mijn eigen lichaam.

Wat ik ook merk is dat hoe bewuster ik leef, ik me ook niet meer zo druk maak om anderen of situaties. Ik heb de focus nu veel meer op mezelf liggen, op hoe ik me voel. Ik kan me niet meer zo druk maken in bijvoorbeeld het verkeer of als ik ergens lang moet wachten.

Meester over je gedachten

Ik weet nu hoe mijn gedachten werken, hoe overtuigingen ontstaan en dat iedereen een stemmetje in zich heeft die continu een oordeel heeft bij alles wat je doet. Ik weet nu hoe ik daar mee om kan gaan. Sterker nog, ik weet nu hoe ik mijn gedachten om kan draaien om ze vóór me te laten werken.

En dat stemmetje dat hoor ik eigenlijk niet mee zo vaak schreeuwen, want dat stemmetje is inmiddels ‘gewoon’ wie ik ben en dat is dan ook de rol die ik speel. De rol van Anja…gewoon mezelf. Met een stem die zeker gehoord mag worden.

Heb jij nu het gevoel dat je ook steeds verder afraakt van wie je werkelijk bent, en steeds dichter bij die burn-out komt? Weet dan dat jij kapitein bent op jouw schip. Maar weet je eigenlijk wel waar jij jouw schip heen wilt sturen? Zo niet, vraag dan mijn gratis training ‘Krijgen wat je wilt’ aan.

Jij verdient het toch ook om jouw authentieke stem te laten horen! Wil je mijn authentieke stem horen? Op 18 mei spreek ik op een geweldig event, Sleeping Beauty – It’s time to wake-up