We leven in een wereld waar alles energie is. Dat alles energie is, hoor je tegenwoordig overal. Maar wat wordt daar nu eigenlijk mee bedoeld?
Alle materie die wij waarnemen, is opgebouwd uit atomen. Stel; je hebt een plank en deze halveer je. Deze helft halveer je weer en je gaat nog een tijdje door. Er komt een moment dat het deeltje zo klein is dat het niet meer deelbaar is. Dat is een atoom.
Veel mensen worstelen met de vraag wat hun purpose (of doel, roeping, missie, richting) is. Ik heb dit lange tijd ook gedaan. Sterker nog, ik vond het eerlijk gezegd onzin dat iedereen een purpose heeft hier op aarde. Ik was toen duidelijk aan het ronddwalen.
De kinderen werden wat groter en er kwam weer wat meer ruimte in mijn hoofd.
Ik begon steeds meer te merken dat ik geleefd werd door de waan van de dag en begon me af te vragen of dit nu alles was. Er moest toch meer zijn?! Meer mogen, minder moeten. Wanneer was het nu tijd voor mij? En als die tijd zou komen, wie was ik dan?