Een lief meisje, een echt dierenvriend en ze wist wat ze wilde (en dat was haar zin). Dit omschrijft in een notendop wel wie ik was toen ik nog erg jong was. Als ik mijn zin niet kreeg, werd ik boos en moest die energie ergens heen dus schopte ik de gaten in de deuren of smeet ik alles kapot wat voor het grijpen lag. Van veel dingen had ik achteraf uiteraard spijt.

Dit veranderde toen ik op de basisschool zat. We woonden in een klein dorp en ik was de enige in de klas. Echt waar! Eerst eigenlijk met twee, maar die jongen ging verhuizen naar een ander dorp. Dit had een groot effect op mij en hoe ik mezelf zag. Maar hoe ontstaat je zelfbeeld nu eigenlijk?

Dat het huilen me nader stond dan het lachen, was wel duidelijk. Soms heb je van die dagen. Dagen dat je jezelf down en onzeker voelt, terwijl hier eigenlijk helemaal geen concrete aanleiding voor is, althans niet bewust. Waarom voelde ik me dan zo?

Wat er wel aan de hand is in mijn bedrijf is dat ik bepaalde keuzes heb gemaakt en investeringen heb gedaan die ik spannend vind, maar waarvan ik ook weet dat ze nodig zijn. Daarnaast wees een gesprek met mijn businesscoach uit dat de prijs die ik nu vraag voor mijn online traject veel te laag is. Ik mag mezelf meer op waarde schatten en een prijs vragen die dit reflecteert. En daar komt het…mijn ego.

Een huis in de stad, veel lichtinval, openslaande tuindeuren, een ligbad, minimaal 4 slaapkamers, meer dan 140 vierkante meter woonoppervlak en veel groen. Dit waren de wensen die ik een aantal jaar geleden had opgeschreven voor ons nieuwe huis.

We zitten al een tijdje zonder huis en wonen bij mijn ouders. Fijn dat we hier terecht kunnen, maar dit is natuurlijk niet ideaal.

We hebben de afgelopen 2 jaar veel huizen bezichtigd. In het begin waren we nog kritisch, maar naarmate de maanden vorderden, werden onze wensen steeds flexibeler.

Een voor mijn doen wat meer spirituele blog, maar wel wat ik geloof.

Vraag jij jezelf nooit af waarom jij geboren bent? Al die zielen die er zijn en maar zo weinig nemen er een fysieke vorm aan. Jij wel. Ik geloof dat dit niet zomaar is. Ik geloof dat jij hier bent een reden. En die reden ‘wist’ jij toen je geboren werd. Jij hebt een unieke frequentie en daar matcht een unieke realiteit bij. Een realiteit die je letterlijk en figuurlijk op het lijf geschreven is.

Sinds een week wonen wij tijdelijk bij mijn ouders in De Moer. Ik vind het heerlijk hier. De rust, de ruimte, de vogels, de geuren, het bos (en dat mijn ouders maar 10 meter verder wonen).

Maar wat ik ook merk is dat oude patronen weer getriggerd worden. Vooral mijn ‘bang in het donker’-dingetje komt weer opzetten.
Mijn ouders wonen in een vrijstaande woning met veel grond eromheen en het bos voor de deur.

Toen ik nog jong was, gingen mijn ouders uiteraard ‘s avonds ook wel eens weg en als mijn broer dan had afgesproken elders, was ik alleen. Maar dat gevoel had ik nooit. Alle deuren moesten op slot en alle gordijnen moesten dicht zodat ik veilig in mijn coconnetje zat.

Wanneer ik alleen thuis was gebeurden er vaak vreemde dingen. Zo voelde ik me bekeken en bleef de hond ook met zijn ogen gespitst naar één punt kijken. Daar moest iemand staan! Ook ging ineens een kookwekker af, of kwam uit het niets de vlizotrap naar beneden zeilen. Ik ben niet stoer genoeg om te gaan kijken als ik ineens dat kabaal hoor.

Ik loop door het park en hoor de gevallen bladeren onder mijn voeten knisperen. Het is alweer herfst, denk ik bij mezelf.
De maand waar ik vroeger altijd een weerstand tegen voelde, omdat de fijne warme zomer weer voorbij is. Nu heb ik dat gevoel gelukkig niet meer.

Als ik nu aan de herfst denk, vind ik de gedachten aan de kneuterige gezelligheid en lekker in de hoek van de bank met een dekentje en kop thee ook wel fijn. Net zoals de paddenstoelen uit de grond schieten, schieten nu ook de berichten uit de grond met een ‘de bladeren vallen van de bomen en wat mag jij loslaten’-thema, dus laat ik het daar dan niet over hebben.

Ik denk dat ik 2019 wel het best kan omschrijven als het jaar van mijn persoonlijke groei. En wat houd ik daar toch van.
Toen ik vijf jaar geleden nog in loondienst werkte, draaide ik een programma af. Een programma van opstaan, kinderen naar school, werken, kinderen ophalen, eten maken, kinderen naar bed (gelukkig al om 19.00 uur) zodat deze mama wat tijd had voor zichzelf. En de dag erna weer hetzelfde programma.

Toen zag ik dat niet zo, maar als ik nu terugkijk, besef ik me pas hoe vast ik zat. Vast in de sleur van alledag. Nu is mijn leven zoveel leuker.

Wil jij je leven veranderen, dan moet je werken aan je mindset, althans dat lees je overal op social media. Ik wil jou meer inzicht geven waarom dit niet geheel waar is.

Maximaal 5% van je dag wordt bepaald door je bewustzijn en de andere 95% neemt jouw onderbewustzijn voor zijn rekening. Jij denkt misschien dat je heel bewust leeft en zelf (met je bewustzijn) aan het stuur staat, maar dat is niet zo.

Sterker nog, onderzoek wijst uit dat als jij denkt bewust een besluit te nemen, je brein dit al 7 seconden eerder heeft gedaan. Vervolgens wordt het naar de linkerkant van je hersenen gestuurd en hier maakt je brein er een verhaaltje bij zodat je (bewust) kunt verklaren waarom je dat besluit hebt genomen. Kortom, 95% van al jouw beslissingen, acties, gedachten en gevoelens zijn dus automatisch gedrag.