Een voor mijn doen wat meer spirituele blog, maar wel wat ik geloof.
Vraag jij jezelf nooit af waarom jij geboren bent? Al die zielen die er zijn en maar zo weinig nemen er een fysieke vorm aan. Jij wel. Ik geloof dat dit niet zomaar is. Ik geloof dat jij hier bent een reden. En die reden ‘wist’ jij toen je geboren werd. Jij hebt een unieke frequentie en daar matcht een unieke realiteit bij. Een realiteit die je letterlijk en figuurlijk op het lijf geschreven is.
In 2016 begon ik mijn talentenbureau Vitamine T. Ik hielp mensen met het ontdekken van hun talenten om er zo vervolgens achter te komen wat echt bij ze past. Ik merkte steeds vaker dat ze niet op zoek waren naar een nieuwe baan maar naar zichzelf en wat hun doel (purpose) in het leven is.
Al snel kwam ik erachter dat mijn talentenbureau niet was wat ik echt wilde. Ik voelde dat ik mezelf moest bewijzen en werkte vanuit mijn hoofd in plaats van mijn hart.
In 2018 ben ik onder mijn eigen naam verdergegaan en heb ik de traditionele loopbaancoaching losgelaten en ben me meer gaan richten op persoonlijke groei en bewustwording.
Sinds een week wonen wij tijdelijk bij mijn ouders in De Moer. Ik vind het heerlijk hier. De rust, de ruimte, de vogels, de geuren, het bos (en dat mijn ouders maar 10 meter verder wonen).
Maar wat ik ook merk is dat oude patronen weer getriggerd worden. Vooral mijn ‘bang in het donker’-dingetje komt weer opzetten.
Mijn ouders wonen in een vrijstaande woning met veel grond eromheen en het bos voor de deur.
Toen ik nog jong was, gingen mijn ouders uiteraard ‘s avonds ook wel eens weg en als mijn broer dan had afgesproken elders, was ik alleen. Maar dat gevoel had ik nooit. Alle deuren moesten op slot en alle gordijnen moesten dicht zodat ik veilig in mijn coconnetje zat.
Wanneer ik alleen thuis was gebeurden er vaak vreemde dingen. Zo voelde ik me bekeken en bleef de hond ook met zijn ogen gespitst naar één punt kijken. Daar moest iemand staan! Ook ging ineens een kookwekker af, of kwam uit het niets de vlizotrap naar beneden zeilen. Ik ben niet stoer genoeg om te gaan kijken als ik ineens dat kabaal hoor.
Ik loop door het park en hoor de gevallen bladeren onder mijn voeten knisperen. Het is alweer herfst, denk ik bij mezelf.
De maand waar ik vroeger altijd een weerstand tegen voelde, omdat de fijne warme zomer weer voorbij is. Nu heb ik dat gevoel gelukkig niet meer.
Als ik nu aan de herfst denk, vind ik de gedachten aan de kneuterige gezelligheid en lekker in de hoek van de bank met een dekentje en kop thee ook wel fijn. Net zoals de paddenstoelen uit de grond schieten, schieten nu ook de berichten uit de grond met een ‘de bladeren vallen van de bomen en wat mag jij loslaten’-thema, dus laat ik het daar dan niet over hebben.
Wat is bewustzijn? Een vraag bestaande uit drie woorden met een antwoord dat eigenlijk niet zomaar te geven is. Het is iets waar geen goede definitie van is, omdat wetenschappers het gewoonweg zelf niet exact weten. Het is dus ook niet in het brein te lokaliseren.
Ik ga wel proberen om een antwoord te geven op de vraag. Het antwoord is dus ook mijn interpretatie.
Als je bijvoorbeeld flauwvalt dan zegt men dat jij je bewustzijn verliest. Maar is er ook niet een ander soort bewustzijn? Een bewustzijn dat in je onderbewustzijn aanwezig is? Dat klinkt misschien wat tegenstrijdig, maar ook als je bent flauwgevallen, gaat je hartslag, bloedsomloop, ademhaling, etc. gewoon door. Dat wordt door iets gestuurd. Iets dat actief blijft ook als jij bent flauwgevallen of slaapt. Toen de kinderen nog wat kleiner waren, stonden ze soms midden in de nacht ineens naast mijn bed. Ik had ze niet (bewust) gehoord, maar iets in mij maakte mij toch wakker. Of dat gevoel dat je weet dat er iemand naar je kijkt.
In het noorden van het land is de zomervakantie weer afgelopen en gaan de kinderen weer naar school.
Misschien mag jij vandaag ook weer aan het werk na een aantal weken vakantie. Was jouw vakantie ook zo heerlijk ontspannen als die van mij?
Tijdens zo’n vakantie ben je even uitgecheckt en helemaal los van alles en iedereen. Je bent (misschien) in een andere omgeving en dat zorgt ervoor dat je minder wordt getriggerd in automatisch gedrag. Je weet inmiddels dat je voor meer dan 95% volledig geautomatiseerd bent en op een automatisch piloot gaat, maar op vakantie voelt dat anders. Dit komt omdat je in een andere omgeving bent, niet dezelfde mensen tegenkomt (behalve je gezin), je jouw dagen anders indeelt etc.
Wat als je beste vriendin langskomt en tegen je zegt dat je niet goed genoeg bent. Ze geeft je aan dat je beter kunt stoppen met je bedrijf, want je hebt het toch niet in je. Ze benadrukt nog even dat jij de talenten en competenties niet in huis hebt om een succesvol bedrijf neer te zetten. Ze wijst je er ook nog even op dat het veel anderen wel lukt, dus dat je dan wel echt een sukkel bent dat het jou niet lukt. Ze geeft je een rotgevoel en het huilen staat je nader dan het lachen.
Wat zou jij vervolgens zeggen tegen je vriendin?
Ik schat zo in dat je haar vriendelijk (of niet) de deur wijst.
Maar…
Waarom praat je wel zo vaak op deze manier tegen jezelf? En weet je ook waarom je dat niet moet doen?
Mijn intentie met deze blog is je inzicht te geven in hoe jij jouw dag veel meer kunt sturen.
Maar wat is een intentie nu eigenlijk?
In de Van Dale staat de volgende omschrijving: in·ten·tie(de; v; meervoud: intenties) bedoeling; = voornemen
Je neemt je dus iets voor om te gaan doen. Hoe dit dan vervolgens in zijn werk gaat, daar neem ik je verder in deze blog in mee. Neem eerst eens even een moment om de volgende vraag te beantwoorden:
Ze zeggen wel eens: ‘Je kunt nooit groter worden dan de gedachten die je hebt’. Daarmee wordt bedoeld dat je gedachten je grootste beperking zijn. Je gedachten creëren dingen. Maar heb je dan gedachten die voor of tegen je werken? En in geval van het laatste…hoe kun je dan anders leren denken?
De afgelopen jaren heb ik heel veel tijd en geld besteed aan mijn persoonlijke ontwikkeling. Als je nu aan mij vraagt wat daar het grootste voordeel van is, is dit dat ik veel meer rust in mijn hoofd ervaar. Ik was een overmatig denker, maar toen ik me ben gaan beseffen dat mijn gedachten ook daadwerkelijk dingen creëren, ben ik daar wat zorgvuldiger mee omgegaan
Zoals zo ongeveer iedereen in Nederland, ontkom ik ook niet aan alle nieuwsberichten en meningen omtrent het coronavirus en wat we nu wel en niet zouden moeten doen.
In het begin keek ik gewoon geen nieuws (nog steeds niet overigens) en kon me redelijk afsluiten van alles wat er aan de hand was. Ik weet namelijk inmiddels hoe ik met mijn gedachten en gevoelens mijn realiteit creëer. Ik probeer dan ook mezelf zo weinig mogelijk te laten meeslepen in allerlei verhalen. Maar nu merk ik dat de mogelijke spoedwet toch wel iets met me doet. Mijn vrijheid lijkt in het gedrang te komen, althans, zo voelt dat.
