Mijn inzichten na de workshop van Abraham Hicks

Op 17 en 18 augustus ben ik in Amsterdam naar de workshop geweest van Abraham Hicks.
Abraham is geen persoon, maar een naam die aan een verzameling energieën wordt gegeven. Deze energieën worden vertaald in woorden door Esther Hicks. Zij en haar (inmiddels overleden) man Jerry hebben ook een aantal boeken geschreven waaronder ‘Vraag en het wordt gegeven’. Wat overigens echt een aanrader is.

Niet zweverig

Ondanks dat ik mezelf het verhaal blijf vertellen dat ik niet zo van dat ‘zweverige’ ben, ben ik dat dus eigenlijk wel. Ik luister namelijk twee dagen naar een vrouw die pakketjes van energie vertaalt. En wat ze zegt is zo raak.

Alles wat er gezegd wordt, resoneert ook heel erg met mij. Ik benader het zelf meer vanuit het wetenschappelijke (quantum) oogpunt, maar dit voelt zo waar. Ik volg de teaching van Abraham Hicks dan ook al jaren. Alles wat ze doorkrijgt en doorgeeft begrijp ik ook echt, maar ik betrap mezelf erop dat tussen begrijpen en ook daadwerkelijk toepassen toch nog wel een afstand zit.

Ik betrap mezelf er wederom op dat ik onwijs vastgeroest zit in overtuigingen. Vooral de overtuiging ‘dat zweverige werkt bij iedereen behalve bij mij. Alles is namelijk gewoon een mindf#ck…het placebo-effect’.

Het viel me op dat er ‘toevallig’ vragen gesteld werden over thema’s die ook in mijn leven actueel zijn. Ik heb dan ook antwoorden gekregen, die ik wel wist in mijn hoofd, maar nooit zo klikte in mijn hart als dat ze dat weekend deden.

Mijn inzichten

Inzichten na de workshop:

• Ik kan nooit 100% in alignement zijn, en dat is ook juist goed. Juist door de minder fijne gevoelens wordt alleen maar duidelijker wat ik dus wel wil. Wat ik wel kan doen, is proberen om deze gevoelens voor te zijn door ervoor te zorgen dat ik de dag in een hoge energie begin, zodat ik de dingen anders ervaar.
• Als ik me te veel focust op mijn doel en voel dat ik daar hard voor moet werken, zit ik niet op de goede weg. Mijn gevoel is mijn geleide systeem en dat wat ik behoor te doen zou (nagenoeg) moeiteloos moeten gaan.
• Dat ik nog vaker even een pas op de plaats mag maken en mezelf de vraag mag stellen of ik in de juiste frequentie zit van wat ik voor mezelf zichtbaar wil maken.
• Doelen moet ik in bestaan voelen, niet in bestaan denken.
• Geniet meer van het proces. Het gaat niet om de bestemming, maar om de reis.
• Het leven gaat eigenlijk om wat ik mag ontvangen en wat er door mij heen mag stromen en niet om wat ik produceer.
• Klagen over zaken zorgt er alleen maar voor dat het gat tussen waar ik nu staat en waar ik graag heen zou willen alleen maar groter wordt.
• Blijven praten over ‘wat is’ zorgt ervoor dat ik níet opensta om te ontvangen.
• Focus altijd op de best passende meest fijne gedachten die ik kan vinden.

Willen in plaats van moeten

De dagen na de workshop heb ik een aantal dingen met mezelf afgesproken. Een van de dingen was dat ik alles los zou laten en alleen zou doen wat goed voelde. Mijn hoofd vond daar natuurlijk wat van, want de overtuiging ‘je moet werken om geld te verdienen’ is hardnekkig. Wat bij mij (en vele anderen) vaak het geval was, is het volgende; je wilt iets heel graag…je focust je daarop…je ziet nog niet het gewenste resultaat…je raakt gefrustreerd (weerstand)…en vervolgens ga je je nog harder focussen. Je werkt op de verkeerde manier. Jij mag in de ontvang-modus komen, en dat doe je door zo weinig mogelijk weerstand te ervaren.

Continu heb ik mezelf bij alles de vraag gesteld ‘Wil ik dit nu echt doen, of doe ik het omdat ik vind dat ik het moet doen’. Ik kwam tot de conclusie dat ik zoveel móet van mezelf. Die maandag heb ik dus ook niet gewerkt. Telkens stelde ik mezelf de vraag; ‘Wat wil ik nu doen waar ik een goed gevoel van krijg’. Ik heb gepoetst (ja echt 😉), boodschappen gedaan en vooral heel veel gelezen. Tijdens dit lezen, las ik dingen die de materie van afgelopen weekend raakte en ervoor zorgde dat het nog beter klikte.

De dag erna stond ik op en heb ik me weer de vraag gesteld wat ik wil. Toen ben ik heel productief geweest. Niet omdat het moest, maar omdat ik dat wilde.

Het leven gaat moeitelozer

Ik voel me eigenlijk sinds het weekend heel goed. Omdat ik er in het begin erg mee bezig was, leek het of ik vertraagt kon leven, zodat ik me meer op mijn gedachten kon focussen. Daarbij merkte ik dat ik me ontzettend relaxed voelde. Maar dat niet alleen. Ik merk ook dat er iets geshift is dat weekend. Ik krijg meer bezoekers op mijn website, ik krijg meer klanten en ik krijg uit onverwachte hoeken overal lieve mailtjes en berichten van mensen die mij volgen. Maar dat niet alleen. Ik manifesteer ineens bijzonder veel. Bijvoorbeeld, ik denk aan iets en het pakt ook zo uit. Ik denk aan mensen die ik lang niet heb gesproken, en krijg dezelfde dag een berichten van ze. Een ander voorbeeld; mijn boek is uit en ik stel mezelf de vraag wat het volgende boek gaat zijn, krijg ik dezelfde dag een reactie op een blog met daarbij een titel van een boek. Dat boek had ik ‘toevallig’ al ooit gekocht. En zo opvallend veel situaties die ‘uitkomen’. Maar ook dingen waar ik over nadenk die minder prettig zijn, die manifesteer ik dus ook. Werk aan de winkel.

Wet van de Aantrekkingskracht

Wat me wel opvalt bij Abraham Hicks is dat er heel veel wordt gesproken over de Wet van de Aantrekkingskracht. Toch merk ik bij mezelf dat ik daar steeds vaker mijn vraagtekens bij ga zetten.

Vanuit de kwantumfysica en ook zoals Abraham Hicks het zelf benoemt, is alles op dit moment aanwezig. Hoe trek je dan iets aan wat er als is. Bovendien door deze houding aan te nemen, beredeneer je het toch juist vanuit de verkeerde kant van de stok? Is het niet zo dat doordat je iets aan wilt trekken, je impliciet aangeeft ergens dus een te kort te ervaren. En juist dit zorgt ervoor dat je het niet aantrekt.

Als je iets aantrekt, zou het dus (volgens de Wet van de Aantrekkingskracht) vanuit het Universum komen. Maar er is niets buiten jou. Jij trekt het niet aan, je maakt het zichtbaar voor jezelf door ermee te resoneren. Hoe ik daar over denk, zie je hier.